jucht
 
Encyklopedia PWN
jucht
[niem.],
skóra wyprawiona metodą roślinną lub syntanowo-roślinną (garbowanie), najczęściej bydlęca, ale może być też końska, świńska, a także dwoiny z tych skór;
j. są wykończone od strony lica (j. licowe) lub mizdry (j. faledrowe); przeznaczone na wierzchy obuwia wojsk., turyst. i roboczego; grubość j. wynosi 1,6–3 mm; j. odznaczają się znaczną zawartością tłuszczu (15–23%); wykończone w kolorze naturalnym, niekiedy czarnym; charakteryzują się równomiernym przegarbowaniem na całym przekroju, są mięsiste w dotyku, wytrzymałe na rozciąganie i odporne na wodę; do j. zalicza się również skóry sandałowe (do produkcji wierzchów sandałów), o mniejszej zawartości tłuszczu, wyprawiane ze skór bydlęcych lub świńskich garbowanych metodą roślinną lub chromowo-roślinną.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia