jatrofa
 
Encyklopedia PWN
jatrofa, obrzydlec, Jatropha,
rodzaj roślin okrytozalążkowych, drzewiastych z rodziny wilczomleczowatych, obejmujący ok. 150–170 gat. rosnących w obszarach międzyzwrotnikowych i podzwrotnikowych obu Ameryk i Afryki.
Liście pojedyncze, o b. zróżnicowanych kształtach; kwiaty zebrane w wiechy; owoc — torebka, z trującymi nasionami; jatrofy zawierają sok mleczny; mają zastosowanie leczn., zwłaszcza jatrofa przeczyszczająca, J. curcas, z Ameryki Środkowej i Południowej, z której nasion tłoczy się silnie przeczyszczający olej, stosowany również w technice.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia