izba morska

izba morska,

organ quasi-sądowy w Polsce, powołany gł. do orzekania o przyczynach wypadków mor., zgodnie z konwencją z 1974 o bezpieczeństwie życia na morzu (konwencja SOLAS), uzupełnioną protokołem z 1978 dotyczącym bezpieczeństwa zbiornikowców;

do izby morskiej należy też: prowadzenie rejestru okrętowego, przyjmowanie protestów mor., kondemnacja statków oraz podział wynagrodzenia za ratownictwo mor.; izby morskie I instancji działają przy sądach woj. w Gdańsku i Szczecinie; w II instancji orzeka Odwoławcza Izba Morska przy sądzie woj. w Gdańsku; orzeczenia izby morskiej zawierają: ustalenie przyczyn wypadku mor., wskazanie statku lub osób winnych jego spowodowania, wskazanie wad i braków w budowie statku lub jego eksploatacji, ocenę prawidłowości zachowania się statku oraz prawidłowości czynności ratowniczych; w razie stwierdzenia braku kwalifikacji lub dopuszczenia się rażącego zaniedbania izba morska może pozbawić członka załogi pol. statku lub pol. pilota prawa wykonywania zawodu lub funkcji; orzeczenia izby morskiej nie są wiążące dla sądów powszechnych.