instrumentacja głoskowa

instrumentacja głoskowa,

ukształtowanie głoskowej warstwy utworu poet. polegające na łączeniu podobnych lub kontrastowych dźwięków mowy (samogłosek, spółgłosek), ich zagęszczaniu i porządkowaniu w celu osiągnięcia określonego efektu artystycznego;

np. metafora dźwiękowa, eufonia, rym, onomatopeja, aliteracja, kalambur.