inkrustacja
 
Encyklopedia PWN
inkrustacja
[łac. incrustatio ‘pokrywanie tynkiem’, ‘okładziną’],
technika zdobnicza polegająca na wykładaniu powierzchni przedmiotu innymi materiałami układanymi we wzory;
znana w starożytności, rozpowszechniła się w renesansie, osiągając rozkwit w XVII–XVIII w. we Francji, gdzie szczególnie rozpowszechniła się odmiana intarsji zwanej markieterią (wyroby ebenisty A.Ch. Boulle’a).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia