indeks rozwoju społecznego
 
Encyklopedia PWN
indeks rozwoju społecznego, ang. Human Development Index (HDI),
ekon. miara rozwoju społecznego, określająca poziom społecznego rozwoju danego kraju w stosunku do innych krajów.
Jest obliczany na podstawie danych dotyczących podziału dochodów, wydłużania trwania ludzkiego życia, poziomu osiągnięć edukacyjnych; przy wyznaczaniu HDI uwzględnia się wartości skrajne poszczególnych wskaźników: przeciętne dalsze trwanie życia (25–85 lat); przeciętna liczba lat nauki w szkole (w odniesieniu do osób dorosłych mających 25 i więcej lat); wskaźnik umiejętności czytania ze zrozumieniem i pisania (0–100%); PKB na głowę mieszkańca liczonego według parytetu siły nabywczej waluty (100–40 tysięcy dolarów USA, przy czym międzynarodowy próg ubóstwa wyznaczono na poziomie 5120 dolarów USA — 1994). HDI jest liczony od 1990 (zmodyfikowany 1994) przez UNDP ONZ; ogólna postać indeksu dla danego kraju w określonym momencie jest następująca:
przy czym
gdzie:
j — kraj; i — 1, 2, 3 — numer zmiennej, wykorzystywanej do wyznaczania HDI.
HDI przyjmuje wartości w przedziale 0–1 i oznacza:
0,801–1, 0 — kraj wysoko rozwinięty,
0,501– 0,8 — kraj średnio rozwinięty,
0–0,5 — kraj słabo rozwinięty.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia