ikonodulia
 
Encyklopedia PWN
ikonodulia
[gr., ‘kult ikony’],
doktryna ogłoszona 787 na Soborze Nicejskim II, po zwycięstwie nad ikonoklazmem, opiera się na tajemnicy Wcielenia;
zgodnie z i. ikona ukazuje ludzkie oblicze Boga; Bóg wcielony jest obrazem (gr. eikon) Boga niewidzialnego (Kol 1,15), widzialnością niewidzialnego; gdy Słowo stało się Ciałem, zakaz zawarty w Księdze Wyjścia (Wj 20,4, odnoszący się w zasadzie do przedstawień rzeźbionych) stracił swoje znaczenie: jeśliby sztuka nie mogła przedstawić Chrystusa, znaczyłoby to, że Słowo się nie wcieliło.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia