homeopatia

homeopatia

[gr. homoíos ‘podobny’, páthos ‘cierpienie’],

metoda leczn. wprowadzona w XIX w. przez S. Hahnemanna, polegająca na minim. stosowaniu dawek tych substancji, które w większych dawkach powodują objawy podobne do obserwowanych w danej chorobie.

Stąd pierwsza zasada homeopatii: „similia similibus curantur” [łac. ‘podobne leczy się podobnymi’], sprzeciwia się starej zasadzie lekarskiej: „contraria contrariis curantur” [łac. ‘przeciwne leczy się przeciwnymi’], nazwanej przez Hahnemanna alopatią [gr. állos ‘inny’]; drugą zasadą homeopatii jest stosowanie leków bardzo silnie rozcieńczonych, co miałoby sprzyjać ich przenikaniu do tkanek; popularna w XIX w., nie uzyskała nauk. uzasadnienia w nowoczesnej medycynie, mimo to obecnie coraz częściej stosowana.