historyczne księgi,
jedna z gł. grup utworów należących do kanonu Pisma Świętego (Biblia) w formie przyjętej w chrześcijaństwie;
historyczne księgi
Encyklopedia PWN
nazwę księgi historyczne należy rozumieć zgodnie z dawniejszym, potocznym sensem słowa historia (jako opowiadanie), gdyż grupa ta obejmuje wszelkie księgi narracyjne, w których przeważa proza — o charakterze hist., nowelistycznym, prawno-dydaktycznym czy mieszanym; w Starym Testamencie do k.h. zaliczono: Pięcioksiąg, „dzieło deuteronomiczne” (księgi: Jozuego, Sędziów, 1 i 2 Samuela, 1 i 2 Królewska), „dzieło kronikarskie” (księgi: Kronik, Ezdrasza i Nehemiasza), nowele pouczające (księgi: Rut, Tobiasza, Judyty, Estery) oraz dzieje wojen machabejskich (1 i 2 Księga Machabejska); w Nowym Testamencie: 4 Ewangelie i Dzieje Apostolskie.
