hipotensyjne leki
 
Encyklopedia PWN
hipotensyjne leki, leki hipotoniczne, leki przeciwnadciśnieniowe,
duża grupa środków farmakologicznych obniżających ciśnienie tętnicze krwi;
podawane w nadciśnieniu tętniczym w celu obniżenie ciśnienia tętniczego do prawidłowych lub przynajmniej bardziej bezpiecznych wartości; obniżenie ciśnienia tętniczego uzyskuje się, wpływając na czynność serca, na napięcie naczyń krwionośnych lub zmniejszając objętość osocza i płynów zewnątrzkomórkowych; leki hipotensyjne są grupą niejednorodną zarówno pod względem budowy chem., jak i mechanizmu działania; podstawowymi grupami leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia są: 1) leki moczopędne (diuretyczne), 2) leki sympatykolityczne i adrenolityczne, w tym leki β-adrenolityczne (prazosyna, rezerpina, propranolol), 3) leki bezpośrednio wpływające na naczynia krwionośne, w tym antagoniści kanału wapniowego (nifedipina) i pochodne hydrazynoftalazyny, 4) antagoniści konwertazy angiotensyny i receptora AT1, 5) leki o ośrodkowym mechanizmie działania, gł. agoniści receptorów adrenergicznych α2 (alfa-metyldopa) i receptorów imidazolinowych, 6) inne leki znajdujące się gł. w fazie badań klinicznych i przedklinicznych (np. antagoniści reniny, antagoniści endotelin).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia