hierarchia
religiozn. w katolicyzmie i prawosławiu forma szczególnego udziału w odpowiedzialności i zarządzaniu Kościołem oparta na określonym teologicznie i prawnie ustopniowanym uczestnictwie w kapłaństwie Chrystusa [gr. hierárchios ‘mający święte początki’, ‘związany z kultem bogów’];
[łac. < gr.],