haiga

haiga,

styl w malarstwie japońskim;

unikatowa forma sztuki, w której poezja, kaligrafia i malarstwo uzupełniają się wzajemnie; pierwsi malarze h. (zwykle byli też poetami) pojawili się w połowie XVII w.; h. zaistniał prawie równocześnie z haiku, który stał się w Japonii odrębnym gatunkiem poet.; h. charakteryzowała oszczędność kompozycji, wizualna prostota, niewielka liczba szczegółów, swobodniejsze prowadzenie pędzla, z rzadka wykorzystywanie koloru i zwykle zabarwienie lekko humorystyczne; inspirację stanowiła bezpośrednia obserwacja codziennego życia; malowidła w stylu h. wykonywano posługując się pędzlem i tuszem, najczęściej na papierze — w formie zwojów, parawanów, wachlarzy lub pojedynczych kart; w XIX w. styl ten uprawiali profesjonalni malarze, a także malujący poeci.