głogowska wojna sukcesyjna
 
Encyklopedia PWN
głogowska wojna sukcesyjna,
toczyła się 1476–82 o sukcesję po piastowskim ks. głogowskim Henryku XI, między elektorem brandenburskim Albrechtem Achillesem a ks. żagańskim Janem II (wnukiem ks. głogowskiego Henryka VIII)
1476 Brandenburgia zajęła księstwo głogowskie; dzięki pomocy finansowej króla węg. Macieja Korwina, Jan II wyparł 1476 Brandenburczyków z księstwa (oprócz Krosna Odrzańskiego); w wojnę tę zaangażowali się również: król czeski Władysław Jagiellończyk, ces. Fryderyk III, książęta sascy oraz papiestwo; 1482, na mocy układu w Kamieńcu Ząbkowickim, Jan II otrzymał w dożywocie księstwo głogowskie bez Krosna Odrzańskiego, Lubska i Sulechowa (w posiadaniu Brandenburgii) oraz części Głogowa (należącej do książąt cieszyńskich), jednakże 1488 został usunięty z Głogowa przez wojska węg. i księstwo przeszło w posiadanie Macieja Korwina.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia