głóg, krategus, lud. babicha, bodłak, Crataegus,
rodzaj z rodziny różowatych, podrodziny jabłkowych (Pomoideae);
głóg
Encyklopedia PWN
ponad 300 gat., gł. w Ameryce Północnej; w Polsce wyróżnia się w zależności od klasyfikacji od 3–6 gat. i od 3–7 mieszańców; pędy zwykle cierniste; liście klapowane lub wrębne; kwiaty pojedyncze lub zebrane w baldachogrona — białe, czerwone; owoce, typu jabłka, zawierają dużo wit. C; najpospolitsze w Polsce: głóg jednoszyjkowy, C. monogyna, o jednonasiennych owocach, częsty na niżu w widnych lasach i zaroślach, głóg dwuszyjkowy, C. laevigata (C. oxyacantha), o owocach 2–3-nasiennych, w zachodniej części kraju i w niższych rejonach górskich; dzięki wysokim walorom dekoracyjnym i małym wymaganiom glebowym głogi często sadzi się jako rośliny ozdobne; mogą być przycinane na żywopłoty.
