glina
 
Encyklopedia PWN
glina,
skała osadowa składająca się głównie z iłu z domieszką mułu, piasku i żwiru;
materiał okruchowy nie wykazuje cech wysortowania — skała ma ziarna różnej wielkości i z reguły jest pozbawiona warstwowania; zwykle żółta, ceglasta lub brunatna; zwilżona wodą często staje się plastyczna; glina rezydualna (zwietrzelinowa) jest pozostałym na miejscu produktem wietrzenia różnych skał; glina zwałowa (morenowa) jest produktem erozji i akumulacji lodowcowej; zwykle zawiera duże ilości żwiru i głazów; glina jest podstawowym surowcem w przemyśle ceramicznym (np. w produkcji cegły, dachówki, materiałów ogniotrwałych); używana też w budownictwie (np. do zapraw budowlanych) i garncarstwie; niektóre rodzaje gliny, bogate w wodorotlenek glinu (gliny boksytowe), są surowcami do otrzymywania glinu.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Gliniana głowa z Suzy, sztuka Elamu, 2. poł II tys. p.n.e. — Luwr, Paryżfot. A. Pieńkos/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia