gitara
 
Encyklopedia PWN
gitara
[hiszp. < gr.],
instrument muz. z grupy chordofonów szarpanych (chordofony).
6 strun strojonych najczęściej E, A, d, g, h, e1 (w gitarze rosyjskiej 7 strun) — grający szarpie palcami, rzadziej plektronem; w Europie pojawiła się w średniowieczu, szczególną popularność zdobyła w XVIII i XIX w., zwłaszcza we Włoszech i Hiszpanii; obecnie używana w zespołach rozrywkowych, często zastępowana gitarą elektryczną, wyposażoną w przetwornik elektromagnetyczny; w gitarze hawajskiej struny przyciska się specjalnym suwakiem wywołującym charakterystyczne glissanda i wibrację dźwięku.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Gitara klasyczna rys. B. Wróblewski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Gitara elektryczna rys. B. Wróblewski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia