gidy
oddziały wojsk., gł. konne XVIII–pocz. XIX w., które dostarczały przewodników maszerującym armiom;
[fr.],
gidy
Encyklopedia PWN
g. pojawiły się w XVII w., wkrótce zamieniono je w konne eskorty wyższych dowódców, pełniące również służbę jako gońcy; na pocz. XIX w. oddziały g. zostały zlikwidowane lub przekształcone w regularne pułki kawalerii, których nazwa miała tylko hist. znaczenie; w Polsce oddziały g. istniały 1794 u boku T. Kościuszki; nosili oni mundury kroju huzarskiego; 1809 sformowano oddział g. jako eskortę nacz. wodza (100 szabel); uzbrojenie: szable i pistolety; podobny charakter miał oddział g. w powstaniu listopadowym 1830–31; we Francji za II cesarstwa istniał pułk g., który wchodził w skład gwardii cesarskiej; w Belgii kawaleria gwardii król. nosi nazwę g.; podczas I wojny świat. belg. pułki g. odznaczyły się w walce z kawalerią niem. pod Haelen (1914).
