gammapatia monoklonalna
Encyklopedia PWN
łagodny lub nowotworowy rozrost jednego klonu komórek (limfocytów B, plazmocytów) wytwarzających w stanach prawidłowych przeciwciała (gammaglobuliny, immunoglobuliny) z towarzyszącą syntezą i wydzielaniem przez te komórki strukturalnie jednorodnych immunoglobulin lub/i ich podjednostek polipeptydowych; do gammapatii monoklonalnych należą: szpiczak plazmocytowy, makroglobulinemia Waldenströma, skrobiawica, choroba łańcuchów ciężkich, łagodna gammapatia monoklonalna; objawy kliniczne gammapatii monoklonalnej to m.in. zespół nadmiernej lepkości krwi, skazy krwotoczne, niedokrwistość hemolityczna, objaw Raynauda, skrobiawica narządowa; w przebiegu niektórych chorób (nowotwory złośliwe, marskość wątroby, choroby skóry i tkanki łącznej) może wystąpić gammapatia monoklonalna wtórna.
