fonotaksja
 
Encyklopedia PWN
fonotaksja
[gr. phōnḗ ‘głos’, ‘dźwięk’, táxis ‘układ’, ‘porządek’],
biol. reakcja taktyczna (taksje) ustawienia ciała lub zorientowanie toru ruchu zwierzęcia pod określonym kątem względem kierunkowego bodźca dźwiękowego;
fonotaksja dodatnia może być orientującym składnikiem instynktowego apetencyjnego zachowania, np. przy odnajdywaniu partnera seksualnego (jak u szarańczaków), dziecka (np. pisklęcia przez kurę) albo łupu (gdy ten sam głos wykorzystuje drapieżnik).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia