foederati
w starożytnym Rzymie członkowie ludu lub państwa, które zawarło z Rzymem traktat sojuszniczy (foedus);
[łac., ‘sprzymierzeńcy’],
foederati
Encyklopedia PWN
w czasach późnego cesarstwa ludy barbarzyńskie wdzierające się na ziemie Rzymu wymuszały na władcach przyznanie statusu foederati na korzystnych dla siebie warunkach i osiedlały się na obszarze imperium.
