febreryści, hiszp. febreristas,
paragwajski ruch polit. zainicjowany w latach 30. XX w., po wojnie o Chaco 1932–35;
febreryści
Encyklopedia PWN
wywodził się z zał. 1928 Niezależnej Ligi Nar.; na czele febrerystów stanął R. Franco; febreryści zjednoczyli wszystkie opozycyjne wobec liberałów siły polit., od lewicy po faszystów, dążące do zmian w Paragwaju; 1936 dokonali zamachu stanu (tzw. rewolucja lutowa; stąd nazwa ruchu) i przejęli władzę; celem była budowa „nowego Paragwaju” — silnego, nacjonalistycznego państwa korporacyjnego; 1937 obaleni przez liberałów; część uczestników ruchu (m.in. Franco) udała się na emigrację; 1947 podjęli nieudaną próbę rebelii zbrojnej; 1951 utworzyli na emigracji Partię Rewolucji Lutowej (PRF), z Franco na czele, która 1959 utworzyła z liberałami opozycyjną Paragwajską Unię Nar. do walki z dyktaturą A. Stroessnera i od 1967 brała udział w wyborach; PRF ewoluowała ku socjaldemokracji i 1963, za sprawą Franco, przystąpiła do Międzynarodówki Socjalist.; po wyborach 1989 po raz pierwszy weszła w skład parlamentu.
