ewaporaty
 
Encyklopedia PWN
ewaporaty
[łac. evaporatus ‘zamieniony w parę’],
geol. skały osadowe pochodzenia chem., powstałe w wyniku wytrącania się i osadzania soli mineralnych wskutek silnego parowania mórz (gł. zatoki, laguny) i słonych jezior;
do e. należą skały gipsowe i anhydrytowe, sól kam., sole potasowo-magnezowe oraz niektóre skały węglanowe.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia