emfiteuza
dzierżawa wieczysta, stosunek prawny polegający na przyjęciu (tytułem najmu) do użytku i uprawy ugoru lub gruntu zaniedbanego;
[gr. emphyteúein ‘sadzić rośliny’],
emfiteuza
Encyklopedia PWN
emfiteuza była znana już w starożytnym Egipcie i Kartaginie; w prawie rzymskim dziedziczna i pozbywalna dzierżawa gruntu z obowiązkiem płacenia rocznego czynszu oraz zawiadomienia właściciela o zamiarze sprzedaży, nie prowadząca jednak do nabycia jego własności przez zasiedzenie.
