egipskie rytuały
 
Encyklopedia PWN
egipskie rytuały,
w religii staroż. Egiptu ceremonie odprawiane w świątyniach i kaplicach grobowych, mające na celu aktualizację mitów;
uczestnicy r.e., które odtwarzały mityczne wydarzenia z czasu boskiego, doznawali mistycznego przeniesienia ze świata doczesnego (profanum) do sfery świętości (sacrum). Najczęstszymi r.e. były odprawiane przed posągami ceremonie ofiarne, a także tzw. rytuał codziennego kultu w sanktuariach świątynnych, gdy celebrant przebierał, szminkował i okadzał kultowy wizerunek bóstwa i ofiarowywał mu symbolicznie figurkę Maat. Równie powszechny był rytuał balsamowania (mumifikacja) i pogrzebu, połączony z ceremonią animacji (tzw. rytuał otwarcia ust). Szczególnie uroczysty charakter miały r.e. w czasie świąt. Część tych ceremonii odbywała się wewnątrz świątyń, niekiedy w nocy; ich przebieg jest znany dzięki zachowanym tekstom scenariuszy rytualnych. Należą do nich rytuały odtwarzające mit o śmierci i zmartwychwstaniu, praktykowane w czasie święta Ozyrysa, od czasów gr. błędnie zw. misteriami; oprócz procesji i, wspomnianych przez naocznego świadka, Herodota, walk rytualnych między uczestnikami, były wówczas celebrowane m.in. stare rytuały pochodzenia roln.: kopania ziemi (hebes-ta) i pędzenia cieląt (hut-behesu), a także triumfalne, końcowe podniesienie filaru dżed (symbol Ozyrysa). Niektóre święta miały charakter radosny, zawierały elementy orgiastyczne (święto Nowego Roku, święto Mina, tebańskie święto Opet, święto bogini Bastet). Równie radosne, połączone z muzyką, tańcem i ucztowaniem, było tebańskie święto zmarłych, tzw. Piękne Święto Doliny. Szczególny charakter miało święto król. jubileuszu i odnowienia sił władcy — Sed, w czasie którego król m.in. odbywał rytualne biegi i zasiadał w specjalnie wybudowanym podwójnym pawilonie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia