edykt nantejski
 
Encyklopedia PWN
edykt nantejski,
rozporządzenie króla Francji Henryka IV wydane 13 IV 1598 w Nantes;
edykt nantejski był układem pokojowym zawartym z kalwinami: zakończył francuskie wojny religijne i określił zasady współistnienia katolików i protestantów; przyznał hugenotom ograniczone swobody: zapewnił im wolność wyznania i kultu, w tym posiadania własnych kościołów (ale z wyłączeniem Paryża i wielu innych miast), równouprawnienie poliyczne, druk własnych ksiąg, szkolnictwo (szkoły i uniwersytety), szpitale oraz ok. 200 obiektów obronnych z kalwińską załogą (w tym wiele potężnych twierdz, m.in.: La Rochelle, Saumur i Montauban); ponadto zobowiązywał hugenotów do poszanowania kultu i świąt katolickich, przestrzegania katolickiego prawa małżeńskiego i niewiązania się z zagranicą; odwołanie edyktu nantejskiego przez Ludwika XIV (1685) wywołało falę prześladowań hugenotów, powodując emigrację z Francji ok. pół mln protestantów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia