dziedzice
 
Encyklopedia PWN
dziedzice,
w łacińskich źródłach średniowiecznych zwani heredes, kategoria wolnej ludności chłopskiej, występująca we wczesnym średniowieczu w Polsce i innych krajach zachodniosłowiańskich;
mieli prawo dziedziczenia uprawianej ziemi; w XII i XIII w. popadli stopniowo w zależność od księcia i panów feudalnych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia