dyfraktometr optyczny
 
Encyklopedia PWN
dyfraktometr optyczny,
przyrząd do badania struktury przedmiotu przez obserwację lub rejestrację charakterystycznego dla tego przedmiotu obrazu dyfrakcyjnego (zw. również obrazem fourierowskim lub widmem przedmiotu).
Zasada działania dyfraktometru optycznego polega na utworzeniu 2 obrazów przedmiotu wstawionego między kondensor a obiektyw przyrządu i oświetlonego wiązką światła — jednego rzeczywistego i drugiego dyfrakcyjnego, w postaci zbioru jasnych punktów (w płaszczyźnie ogniskowej obiektywu). Analiza obrazu pozwala określić przede wszystkim kierunek, w którym występują zmiany okresowe w badanym przedmiocie oraz wielkość tych zmian. Dyfraktometr optyczny umożliwia rozpoznawanie przedmiotów i identyfikację ich elementów, przy czym wykorzystuje się informacje o przedmiocie zawarte zarówno w obrazie rzeczywistym, jak i dyfrakcyjnym; analizę danych można przeprowadzić za pomocą techniki komputerowej. Dyfraktometr optyczny jest stosowany m.in. w diagnostyce med. przy masowych badaniach rutynowych, np. wycinków tkanek w celu wykrycia nowotworów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia