drenowanie

drenowanie, drenaż,

odwadnianie gruntu polegające na zakładaniu systemu drenów, ułatwiających odpływ nadmiaru wód glebowo-gruntowych;

drenowanie jest jest stosowane w rolnictwie, drogownictwie (np. w skarpach wykopów drogowych), budownictwie wodnym (jako drenaż korpusów zapór i obwałowań), sanitarnym (drenaż rozsączający), a także przem., miejskim i sport., gł. w celu obniżenia zwierciadła wody podziemnej, lokalnych wód gruntowych i okresowo występujących wód wierzchówkowych (zaskórnych). W rolnictwie jest zabiegiem techn., stosowanym w celu poprawienia właściwości fiz., powietrznych itp. gleby przez uregulowanie stosunków wodnych. Zależnie od warunków glebowych, ukształtowania terenu oraz wymogów gospodarki rolnej są stosowane różne sposoby drenowania (np. systematyczne lub częściowe); w pol. warunkach najodpowiedniejsza jest sieć drenarska o umiarkowanej intensywności odwodnienia, uzyskiwana przy zakładaniu drenów na głęb. 0,8–1,1 m i odległości między ciągami drenarskimi — tzw. rozstawa — 8–30 m. Rozgałęziona sieć drenarska składa się z rurociągów odwadniających, w których sączki o małych średnicach (5 cm) przejmują wodę ociekającą z gleby i odprowadzają ją do rurociągów o większych średnicach (7,5–15 cm), zw. zbieraczami; zbieracze odprowadzają wodę do cieków naturalnych, rowów lub jezior; jako uzupełnienie sieci drenarskiej stosuje się niekiedy kretowanie.