drachma
 
Encyklopedia PWN
drachma
[gr. drachmḗ ‘garść’],
starożytna moneta, przeważnie srebrna;
bita w Grecji, Azji Zachodniej i Kartaginie, o różnej masie (drachma attycka 4,37 g, drachma koryncka 2,8 g); wybijano monety wartości 1/2, 1, 2 (didrachma), 3, 4 (tetradrachma), 5, 6, 8, 10 (dekadrachma) i 12 drachm; drachma równała się 6 obolom, 6000 drachm stanowiło talent, 100 drachm minę; w średniowieczu moneta srebrna o masie 2,7 g bita w łacińskich państwach na Bliskim Wschodzie; 1833–2002 jednostka monetarna Grecji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia