dopalacz
 
Encyklopedia PWN
dopalacz,
urządzenie umożliwiające utlenianie (dopalanie) tych palnych składników gazów wylotowych usuwanych ze spalinowego silnika tłokowego, które nie uległy całkowitemu spaleniu w komorze spalania silnika (nie spalone cząstki paliwa, produkty niezupełnego spalania, np. tlenek węgla);
stosowane np. w samochodach w celu zmniejszenia ilości składników toksycznych w spalinach; rozróżnia się dopalacze termiczne (dopalanie zachodzi w nich w temperaturze 700–800°C) i katalityczne; samochody wyposażone w dopalacze katalityczne muszą być zasilane paliwem bezołowiowym, gdyż ołów szybko niszczy złoże katalityczne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia