doński koń,
rasa koni wyhodowana na przeł. XVIII i XIX w. przez Kozaków dońskich, na stepach w dorzeczu Donu, w warunkach bezstajennych;
doński koń
Encyklopedia PWN
rasa powstała w wyniku krzyżowania miejscowych koni prymitywnych z końmi achałtekińskimi, kłusakami orłowskimi i wieloma innymi rasami; od XX w. hodowany w czystości rasy; wys. w kłębie 155–160 cm, maść gł. kasztanowata lub gniada, duża wytrzymałość; użytkowany gł. jako koń wierzchowy i zaprzęgowy, także do rajdów długodystansowych; krzyżując konie dońskie z ogierami pełnej krwi ang., uzyskano rasę koni budionnowskich, nieco większych od koni dońskich (wys. w kłębie 165 cm).
