domeny
 
Encyklopedia PWN
domeny
[fr. < łac.],
hist.:
1) w starożytnym cesarstwie rzymskim — dobra ziemskie stanowiące własność cesarza;
2) w Europie średniowiecznej — terytoria podlegające bezpośrednio monarsze (suwerenowi), w odróżnieniu od ziem nadanych wasalom; w czasach nowożytnych w większości zostały przekształcone w dobra państwowe.
3) w średniowiecznej Polsce — dobra ziemskie i miasta należące do władców polskich, także do książąt dzielnicowych; od XV w. domeny królewskie zaczęto nazywać królewszczyznami.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia