dog niemiecki

dog niemiecki,

jedna z najstarszych ras psów powstała prawdopodobnie ok. 2 tys. lat p.n.e., ostatecznie ukształtowana w Niemczech;

Grupa: 2 — pinczery i sznaucery, molosy, szwajcarskie psy górskie i do bydła, pozostałe rasy

Pochodzenie: Niemcy

Wzorcowa wysokość w kłębie: wysokość psa: 80 (we wzorcu FCI brak wysokości maksymalnej); wysokość suki: 72 (we wzorcu FCI brak wysokości maksymalnej)

dawniej pies bojowy i myśliwski, obecnie obrończy, stróżujący i reprezentacyjny; wys. w kłębie 72–80 cm, masa ciała ok. 50 kg; budowa mocna, proporcjonalna, głowa lekko wydłużona, wąska; uszy nieduże zwisające lub przycinane stojące; sierść krótka, umaszczenie różnorodne: złociste z czarnymi pręgami (dog pręgowany), złocistożółte z ciemną maską lub bez (dog żółty), popielate z odcieniem niebieskawym (dog błękitny), czarne jednolite lub z białymi znakami (dog czarny), białe z małymi czarnymi plamami (dog arlekin); mimo groźnego wyglądu pies zwykle łagodny i spokojny.

Dog niemiecki