divus
 
Encyklopedia PWN
divus
[łac., ‘boski’],
w starożytnym Rzymie tytuł przysługujący zmarłym cesarzom, uważanym za istoty boskie
po raz pierwszy nadano go Cezarowi; tytuł ten nadawano również niektórym cesarzowym (forma żeńska — diva).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia