diopsyd
 
Encyklopedia PWN
diopsyd
[gr. díopsis ‘przejrzenie’],
minerał z grupy piroksenów, krzemian wapnia i magnezu CaMg[Si2O6];
stanowi skrajny człon szeregu izomorficznego diopsyd-hedenbergit CaFe[Si2O6]; może zawierać domieszki chromu (diopsyd chromowy); krystalizuje w układzie jednoskośnym; biały lub zielony, o szklistym połysku; występuje w skałach metamorficznych powstałych wskutek metamorfizmu kontaktowego wapieni i dolomitów, np. w skarnach; znajduje się również w amfibolitach, łupkach krystal. i gnejsach, rzadko — w skałach magmowych, np. sjenitach; w Polsce znany z Sudetów (np. Złoty Stok, Stara Kamienica, Lutynia). Diopsyd chromowy występuje w zasadowych skałach magmowych, w kimberlitach towarzyszy diamentowi; szmaragdowozielona barwa, zjawisko asteryzmu i efekt „kociego oka” sprawiają, że jest cenionym kamieniem jubilerskim; znajduje się gł. w Rosji (Jakucja, Ural), na Madagaskarze, w Kenii i Finlandii.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia