detektor
 
Encyklopedia PWN
detektor
[łac.],
telekom.:
1) przyrząd lub urządzenie przeznaczone do detekcji; zasadniczą częścią składową detektora jest element detekcyjny, odgrywający gł. rolę w wykrywaniu danej wielkości; poszczególne detektory różnią się znacznie między sobą budową, zasadą działania, charakterem wytwarzanego sygnału; rozróżnia się: detektory promieniowania opt., np. promieniowania widzialnego, detektory podczerwieni, detektory promieniowania jonizującego, detektory fal akustycznych — np. detektory akustoelektroniczne, detektory składników gazu — np. detektor metanu, detektor konduktometryczny; detektory stosuje się w urządzeniach pomiarowych, automatycznego sterowania i gromadzenia danych, techniki jądr. itp.;
2) telekom. układ elektroniczny, służący do wykrywania (detekcja, telekom.) określonych cech sygnałów elektr. (np. detektor wartości szczytowej, detektor fazy);
3) telekom. → demodulator.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia