chrzan pospolity, Armoracia rusticana (Armoracia lapathifolia),
gat. z rodziny kapustowatych (krzyżowych);
chrzan pospolity
Encyklopedia PWN
pochodzi z dorzecza Donu i Wołgi, uprawiany w Europie od XII w., występuje w stanie zdziczałym w Europie, Ameryce Północnej, Chile, Japonii, Nowej Zelandii; korzenie rozgałęzione długie, grube i mięsiste, białożółtawe; liście duże, wydłużone, o brzegach ząbkowanych; pęd kwiatostanowy wys. 50–120 cm, z licznymi, drobnymi, białymi kwiatami nie zawiązującymi nasion; korzeń chrzanu pospolitego jest używany jako przyprawa w gospodarstwie domowym i przemyśle przetwórczym dzięki swoistemu, ostremu smakowi, powodowanemu przez znaczną zawartość glikozydu, zw. synigryną; ponadto ma dużą wartość witaminową (zawiera m.in. 95–130 mg% wit. C, także znaczną ilość fitoncydów); chrzan pospolity jest uprawiany jako roślina jednoroczna, rozmnażana jedynie z sadzonek korzeniowych; plony korzeni 10–20 t z ha.
