chromowanie dyfuzyjne,
nasycanie chromem warstwy powierzchniowej przedmiotów stalowych w celu zwiększenia jej twardości, żaroodporności, odporności na ścieranie i korozję; rodzaj obróbki cieplno-chemicznej;
chromowanie dyfuzyjne
Encyklopedia PWN
chromowanie dyfuzyjne przeprowadza się w środowiskach: stałym (np. w mieszaninie sproszkowanego żelazochromu, tlenku glinu i salmiaku, w temperaturze ok. 1000°C i czasie do 20 h); ciekłym (w roztworze roztopionych soli chlorku sodu i chlorku chromu(II) zawierającym sproszkowany żelazochrom); gazowym (w parach chlorku chromu(II) w temperaturze 1000°C i czasie ok. 4h). Chromowanie dyfuzyjne stosuje się do stali średnio- i wysokowęglowych, grubość warstwy nasyconej nie przekracza 0,3 mm. Odmianą chromowania dyfuzyjnego jest chromoaluminiowanie dyfuzyjne (jednoczesne nasycanie chromem i aluminium), przeprowadzane w mieszaninie chlorku chromu(III) i chlorku glinu (temp. procesu ok. 980°C, czas 8 h) oraz chromokrzemowanie dyfuzyjne (jednoczesne nasycanie chromem i krzemem) w mieszaninie chlorku chromu(II) i chlorku krzemu; warstwy chromoaluminiowane i chromokrzemowane wykazują większą żaroodporność niż poddane tylko chromowaniu dyfuzyjnemu.
