chorąży:
chorąży
Encyklopedia PWN
1) w dawnej Polsce rycerz noszący chorągiew, znak oddziału zbrojnego, województwa, ziemi, księstwa czy królestwa; od końca XIV w. w Koronie i na Litwie istniały urzędy chorążego wielkiego i chorążego nadwornego; ponadto był to ziemski tytuł honorowy;
2) osoba nosząca sztandar jednostki wojsk. lub organizacji czy instytucji cywilnej.