bukareszteńskie traktaty pokojowe:
bukareszteńskie traktaty pokojowe
Encyklopedia PWN
1) 28 V 1812 między Rosją a Turcją, po wojnie 1806–12; Rosja uzyskała Besarabię oraz wymogła na Turcji autonomię dla Serbii;
2) 3 III 1886 między Serbią a Bułgarią po wojnie 1885–86; utrzymywał granice między obu państwami sprzed wojny;
3) 10 VIII 1913 między Bułgarią a Czarnogórą, Grecją, Rumunią i Serbią po II wojnie bałkańskiej (wojny bałkańskie 1912–13); Bułgaria utraciła południową część Macedonii i zachodnią część Tracji na rzecz Grecji, prawie całą północną Macedonię na rzecz Serbii i południową Dobrudżę na rzecz Rumunii; traktat wywołał w Bułgarii dążenia odwetowe i przyczynił się do zacieśnienia więzów bułgarsko-niem.;
4) traktat 7 V 1918 między Rumunią a państwami centr. (Niemcami, Austro-Węgrami, Bułgarią i Turcją) zawarty podczas I wojny światowej 1914–18; pokonana Rumunia wycofywała się z wojny, traciła Dobrudżę (jej południowa część wróciła do Bułgarii, a północną Dobrudżę poddano kondominium państw centr.); w zamian państwa centr. usankcjonowały przyłączenie Besarabii do Rumunii (kosztem Rosji); Niemcy otrzymały prawo eksploatacji rumuńskich złóż ropy naft.; po klęsce państw centr. (XI 1918) postanowienia traktatu faktycznie straciły ważność.
