brygady kawalerii Wojska Polskiego

brygady kawalerii Wojska Polskiego,

związki organizacyjne i taktyczne kawalerii pol. 1919–47

pierwsze sformowano na pocz. 1919; w maju 1920 było ich 7 — wzięły udział w wojnie pol.-bolszewickiej 1919–20. Do 1924 istniało 10 brygad (numerowanych kolejno); stacjonowały w Warszawie, Równem, Wilnie, Grodnie, Krakowie, Lwowie, Poznaniu, Białymstoku, Baranowiczach i Przemyślu. Po 1924 utworzono 6 samodzielnych brygad i 12 wchodzących w skład 4. dywizji kawalerii. Wskutek następnych reorganizacji (1929–30, 1937) otrzymały one nazwy (oprócz 10 zmotoryzowanej), od regionów stacjonowania: Mazow., Kresowa, Wil., Krak., Podolska, Nowogródzka, Podlaska, Pomor., Wielkopol., Wołyńska i Suwalska. We wrześniu 1939 brygady kawalerii (w składzie 3 lub 4 pułków) działały w ramach związków operacyjnych. Podczas okupacji AK podjęła 1944 próbę ich reaktywowania — bez powodzenia. W WP 1944 zorganizowano I brygadę, V 1945 rozwiniętą w 1. dywizję kawalerii, rozwiązaną 1947.