bloodhound
 
Encyklopedia PWN
bloodhound
[blạdhaund] Wymowa,
pies świętego Huberta,
belgijska myśliwska rasa psów gończych z grupy posokowców;
Grupa: 6 — psy gończe i rasy pokrewne
Pochodzenie: Belgia
Wzorcowa wysokość w kłębie: wysokość psa: 64–72 cm (68 cm — wysokość idealna); wysokość suki: 58–66 cm (62 cm — wysokość idealna)
ciężki (ok. 40–50 kg), wys. w kłębie 60–67 cm; charakterystyczna głowa, z luźno zwisającą skórą na policzkach i szyi, powieki dolne obwisłe, uszy długie, zwisające; sierść krótka i gładka maści rudej z ciemnym czaprakiem; spokojny, inteligentny, ma bardzo dobry węch; dawnej w Wielkiej Brytanii był używany m.in do tropienia zbiegłych przestępców, w bryt. koloniach także — niewolników; obecnie używany w służbie śledczej ze względu na doskonałą zdolność tropienia.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Bloodhound rys. M. Żuk/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia