blok serca
 
Encyklopedia PWN
blok serca,
med. zwolnienie bądź całkowite przerwanie przewodzenia bodźców w dowolnym odcinku układu przewodzącego serca;
w zależności od umiejscowienia zmian rozróżnia się: blok zatokowo-przedsionkowy — występuje często w chorobie węzła zatokowo-przedsionkowego, zespole rzadkoskurcz–częstoskurcz (najczęstszą przyczyną jest miażdżyca tętnic, wady serca, zapalenie mięśnia sercowego, nadciśnienie tętnicze, niektóre leki); blok przedsionkowo-komorowy — częściowe lub całkowite upośledzenie przewodzenia między przedsionkami i komorami (występuje w zapaleniu mięśnia sercowego, zawale serca, zwłóknieniu układu przewodzącego wrodzonym lub pochodzenia miażdżycowego); blok śródkomorowy — wywołany zaburzeniem szerzenia się bodźców w swoistym układzie przewodzącym w obrębie mięśnia komór; bloki odnóg i wiązek pęczka przedsionkowo-komorowego Hisa, które występują najczęściej w przebiegu miażdżycy, nadciśnienia tętniczego, zmian zwyrodnieniowych układu przewodzącego u starszych osób; leczenie bloku serca zależy od rodzaju bloku, choroby podstawowej go wywołującej; często leczenie polega na zastąpieniu brakujących własnych bodźców pobudzających komorę — impulsami rozrusznika serca.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia