blasteza
 
Encyklopedia PWN
blasteza
[gr. blástēsis ‘kiełkowanie’],
krystaloblasteza,
geol. proces rekrystalizacji zespołów mineralnych skały, zachodzący w warunkach metamorfizmu;
polega na powstawaniu w skale metamorfizowanej blastów — osobników krystal., których tworzenie się i wzrost odbywają się kosztem innych substancji krystal. w fazie stałej lub przy bardzo ograniczonym udziale fazy ciekłej; większość blastów skał metamorficznych ma kształty nieprawidłowe (ksenoblasty), niektóre jednak, mające znaczną energię sieci krystal., wykształcają się we własnych (najprostszych) postaciach krystalograficznych (idioblasty); duże blasty zw. są porfiroblastami.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia