bieg

bieg,

geol. podstawowy, obok nachylenia (upad), element określający położenie i orientację struktury geol.;

jest definiowany jako azymut, czyli kąt jaki tworzy z kierunkiem północnym linia b. — krawędź przecięcia się górnej lub dolnej powierzchni warstwy skalnej (lub uskoku, pokładu) z płaszczyzną poziomą; b. zaznacza się na mapach geol. kreską ukazującą położenie linii b., a prostopadle do niej, krótszą kreską — kierunek upadu, z podaniem liczbowej wartości nachylenia wyrażonej w stopniach; ustalanie b. i upadu (za pomocą kompasu geol.) należy do podstawowych pomiarów geol. w terenie.