bezprawność

bezprawność,

cecha zachowania się człowieka polegająca na sprzeczności tego zachowania z normą prawną;

w prawie karnym bezprawność polega na sprzeczności zachowania się z normą prawa karnego, jest elementem definicji przestępstwa; nieświadomość bezprawności czynu po stronie sprawcy wpływa na ocenę winy; w prawie cywilnym — obiektywny element winy, występujący wówczas, gdy podmiotowi można zarzucić przekroczenie norm prawnych, zasad współżycia społ., a także obowiązku nałożonego na ten podmiot przez czynność prawną; bezprawność wyłączają: działanie na podstawie uprawnień i obowiązków, w ramach obrony koniecznej, stanu wyższej konieczności, dozwolonej samopomocy oraz w pewnym zakresie zgoda poszkodowanego.