bezpieczeństwo socjalne
 
Encyklopedia PWN
bezpieczeństwo socjalne,
realne gwarancje zaspokojenia potrzeb socjalnych jednostek i rodzin, stan wolności od niedostatku bądź obniżenia poziomu życia spowodowanego głównie tzw. ryzykiem socjalnym (np. utrata możliwości zarobkowania, choroba, inwalidztwo, starość, zwiększone obciążenia rodzinne, bezradność) lub innymi zdarzeniami losowymi.
Realizacji bezpieczeństwa socjalnego służy ogół urządzeń socjalnych, prawnych, materialnych i instytucjonalnych, chroniących spokój, pracę, życie, zdrowie i mienie obywateli; bezpieczeństwo socjalne jest podstawowym celem systemu zabezpieczenia społecznego; bezpieczeństwo socjalne ma aspekt materialny i społeczny; istotą strony materialnej jest zapewnienie każdemu obywatelowi niezbędnych środków do utrzymania siebie i rodziny; których źródłem może być praca lub świadczenia społeczne oraz urządzenia infrastruktury społecznej, takie jak placówki służby zdrowia, oświatowe, kulturalne, bazy wypoczynku urlopowego itp.; istotą społecznej strony bezpieczeństwa socjalnego jest spójny system prawa zapewniający ład w stosunkach społecznych, system uruchamiający procedury postępowania w przypadkach, kiedy jednostka, rodzina lub grupa społeczna znajdzie się w trudnej sytuacji życiowej; bezpieczeństwo socjalne wiąże się ściśle z pojęciem bezpieczeństwa publicznego, spokoju społecznego, kulturą życia zbiorowego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia