bezdech senny
 
Encyklopedia PWN
bezdech senny, obturacyjny bezdech podczas snu,
med. najczęstszy zespół chorobowy związany z zaburzeniami oddychania podczas snu;
za bezdech senny uważa się zanik przepływu powietrza przez drogi oddechowe trwający dłużej niż 10 s; o występowanie bezdechu sennego należy podejrzewać gł. mężczyzn w średnim wieku, najczęściej z dużą nadwagą, głośno chrapiących, u których osoby z otoczenia zauważyły przerwy w oddychaniu w czasie snu; chorzy w ciągu dnia mają kłopoty z koncentracją, precyzyjnym myśleniem, pamięcią oraz skarżą się na trudną do opanowania senność utrudniającą normalne funkcjonowanie; bezpośrednią przyczyną występowania przerw w oddychaniu jest zapadanie się miękkich części w obrębie gardła; wielokrotnie występujące bezdechy prowadzą do wielu zaburzeń, z których najgroźniejsze są: zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienia serca, udary mózgowe.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia