berliński proces
 
Encyklopedia PWN
berliński proces:
rozprawa sądowa prowadzona 2 VII–2 XII 1847 przeciwko 254 uczestnikom konspiracji powstańczej w Poznańskiem, poprzedzona półtorarocznym śledztwem; proces, który objął także przywódców spisku (L. Mierosławski, K. Libelt, W. Stefański), był obszernie relacjonowany przez prasę niem. i eur.; dla niektórych uczestników stał się okazją do zamanifestowania woli i prawa Polaków do walki o niepodległość oraz propagowania radykalnych idei demokr. (głośne mowy Mierosławskiego 3 i 5 VIII). W p.b. skazano 117 osób (w tym 8 na karę śmierci), 3 zawieszono kary a 134 zwolniono; wykonaniu wyroków przeszkodził wybuch rewolucji w Berlinie; 20 III 1848 wszyscy więźniowie zostali uwolnieni.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia