beneficjum

beneficjum

[łac., ‘dobrodziejstwo’],

w prawie kanonicznym 1917–83 urząd kościelny z należącymi doń stałymi dochodami;

w prawie kanonicznym wymieniono różne rodzaje beneficjum: a) konsystorskie (np. biskupstwa) i niekonsystorskie (np. kanonie, probostwa); b) świeckie i zakonne; c) rezydencjalne i nierezydencjalne (zależnie czy jest związane z obowiązkiem przebywania w jakimś miejscu); d) czasowe i dożywotnie; e) duszpasterskie i nieduszpasterskie (zależnie czy z beneficjum wiąże się obowiązek duszpasterski); zniesione po Soborze Watykańskim II.